Την ώρα που εμείς θα αρχίσουμε να βλέπουμε το γκολ σαν όνειρο θερινής νυκτός ο Τζιμπρίλ παίρνει το όπλο του και αρχίζει το γλέντι στην γειτονική χώρα με την φανέλα της Λατσιο.Δεν ξέρουμε πως μπορεί να αισθάνονται αυτοί που τον έδιωξαν εμείς όμως πραγματικά κλαίμεΜας έχουν ξενερώσει τελείως σε σημείο που δεν θέλουμε ούτε για διάρκειας να μιλάμε ούτε για το τη γίνεται στην ομάδα.Έφυγε ο Τζιμπρίλ και πήραμε τον Τότσε.Έδεσε η κομπόστα εντάξει μπορεί να βγει το παλικάρι .Όμως για την ώρα δεν μας φτιάχνει ούτε αυτός ούτε τίποτα από όσα έχουμε δει.Η μονή μας ελπίδα είναι ο Φερειρα.Το έχουμε ξανά πει μέσα σε αυτό το χάος που υπάρχει στην ομάδα μας όλοι αυτοί που ασχολούνται αυτή την στιγμή μπορεί και να γίνουν ήρωες στο τέλος της χρονιάς και όλοι εμείς που φωνάζουμε μαλάκες....Όμως έτσι είναι η πουτάνα η ζωή με τα έργα της.Άντε τώρα να πάμε στο Τελ Αβιβ και να αποκλειστούμε από τους απίθανους.Δεν θα έχει τέλος το κλάμα και με όλη την χρονιά μπροστά οποίος πάρει διάρκειας μετά θα πρέπει να είναι και πολύ ήρωας.Να μην το ζαλίζουμε όμως τα μαντάτα δεν είναι και τα καλύτερα αυτή την στιγμή και η ομάδα μας χρειάζεται όλους!!!!